Herkese merhaba,

bazı sorunlardan ötürü uzun zamandır yazı yazamıyordum ancak şimdi bu yazıyı yazmazsam olmaz dedim kendi kendime.Elif bana ilham kaynağı oldu.Ertelediğim ne hayalim varsa hepsine yavaş yavaş başlamaya karar verdim çünkü cebimizde 5 lira olsa dahi bir işin olacağı varsa olacağını kanıtladı bana Elif.


Hayatta karşımıza bir çok engel çıkıyor.Kimi zaman bu engelleri aşıyor,kimi zamansa bu engellere takılıp kalıyoruz.Ne yazık ki ben hep bu engellere takılıp kalanlardan oldum.İnsan başına bir şey geldiği zaman o şey sadece kendi başına gelmiş zannediyor,çıldırıyor.Sonradan,yavaş yavaş anlıyor sadece onun başına gelmediğini,ayaklarının üstünde durması gerektiğini.Benim henüz Elif gibi bir hikayem yok çünkü hayatta pek başarılı değildim.Bunun için hep başkalarını suçladım ama aslında bu benim suçum,bahanelerin arkasına sığındım hep.Bu yazıyı bir çare ararken bulduysanız eğer içinizde fırtınaların koptuğunu biliyorum ve sizi çok iyi anlıyorum fakat artık güçlü olmamız gerekiyor o yüzden gözyaşlarınızı silin ve ayağa kalkın.Annem hep ölümden öteye köy yok der.Eğer hala hiç bir cihaza bağlı kalmadan nefes alabiliyor,hayatınız hastane koridorlarında geçmiyorsa yaşadığınız hayatın değerini bilin çünkü oralarda bir yerlerde insanlar gerçekten acı çekiyor,hayatı için savaş veriyor.

Unutmayın hayatlarımız çok değerli.Var oluşumuzdan beri savaş veriyoruz bir nevi,geç olmadan hayallerimizi gerçekleştirmemiz gerekiyor çünkü bu savaşın sonunda ölüm var.Bu hayatta hiç bir şey yapmadan toprağa karışıp gidemeyiz.

Size de ilham kaynağı olması için Elif''in yazısının linkini aşağıya bırakıyorum okuyup,düşüncelerinizi yorum olarak bırakmayı unutmayın.Birbirimize destek olmalıyız.
ELİF'İN HİKAYESİNİ OKUMAK İÇİN TIK TIK

İLETİŞİM &PR : dilarakaya.pr@gmail.com || Instagram:eyllulaksami